Versteend hout

Voel je gedragen

‘Ben jij van de familie van de bomen?’ hoor ik vaak. En dan zeg ik: ‘Ja, mijn vader is de eerste boomverzorger van de Nederland. Dat heette toen boomchirurg – en mijn moeder is tuin- en landschapsarchitecte.’ De bomen zijn er voor mij, mijn hele leven al: groot en statig rondom ons huis in Groenekan. In het voorjaar wist ik als kind wanneer de knotwilgen, de toverhazelaar en de kornoelje bloeiden. In de zomer bungelde mijn hangmat in de schaduw van de appelboom. En als de herfststormen raasden door de takken van de grote beuk, dan raasde het door het hele huis: machtig en beangstigend.   

Versteend hout is afkomstig van bomen – en ooit ontstaan door een natuurramp. Van het ene op het andere moment werd de hemel zwart door vulkaanuitbarstingen. Asregens bedolven de levende bossen. Ze raakten compleet bedolven onder asmodder. De bomen stierven, maar konden niet verrotten. De as kitte in; en het vocht dat vrijkwam uit de asmodder was rijk aan kiezel en mineralen. De dode boomstammen trokken het vocht aan, zoals een spons water aantrekt. Ze vulden zich er helemaal mee. Zo ontstond er een oververzadiging aan kiezel in de houtvaten, waardoor de kiezel een gel begon vormen: opaalgel. Als dat proces nog verder gaat, verliest het geopaliseerde, versteende hout zijn water – en dan wordt de opaal de hardere chalcedoon. Prachtige, gevlekte structuren ontstonden. Vaak treffen we ook zwarte plekken aan in versteend hout; dat is vulkanische zwavel, opgenomen tijdens dat verkiezelingsproces. Wat doet deze steen met je?   

Als ik een meditatie geef, gaan we eerst met onze aandacht naar ons stuitje, dan naar onze voeten en vervolgens naar onze wortels. Wortel nu in vruchtbare grond, zeg ik dan. En dan stel ik me voor dat ik een boom ben. Mijn wortels dragen mij, voeden mij. De voeding van de aarde stroomt via mijn wortels omhoog, Moeder Aarde draagt en voedt mij. Ga in deze tijden, waarin het lijkt of angst van alle kanten ons hoofd en hart binnen raast, met je aandacht naar je voeten, naar je wortels, naar de aarde. Fysieke oefeningen, wandelen of hardlopen doet goed. Let ook op je gedachten; zijn ze geaard in vruchtbare grond? Dragen de woorden, die je tot jezelf spreekt, je vanuit vertrouwen? Of ontwortel je jezelf, door je te vullen met angstige beelden en verwarring? Ontkracht je jezelf, of sta je achter jezelf? Kijk goed en zie wat de aarde je elke dag geeft: haar schoonheid, je voeding, haar dragende liefde voor ons allemaal. Neem versteend hout mee in je broekzak, leg het onder je stoel of  ga erop zitten als een kruk. Ooit hadden we een bang konijn dat vrij in huis rondliep, maar zich niet liet aaien. Toen sprong het op het nieuwe stuk versteend hout – en bleef daar zitten. De diepe rust van het versteende hout kwam over hem; hij kon de streling ontvangen en genieten. Ontspan je, voel je vrij, machtig en groot, voel je gedragen door jezelf en de aarde. Geniet van wat er is – en van jezelf.

About Author

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *