Zodra de zomer over haar hoogste punt is, voel ik het: yés, het wordt herfst. En als ik de eerste lijsterbessen spot mijn zegt onderbuik: yés. Ik ben een echt Michaëlskind, geboren eind september. “Wij strijden, wij strijden tegen draak, gevaren vermijden is niet onze taak!” Dit Michaëlslied zong ik op school uit volle borst.
De granaat hoort bij die Michaëlskracht. Het is dé steen, die moed, zelfvertrouwen en kracht geeft om nieuwe wegen in te slaan. Aartsengel Michaël zal zijn tweesnijdend zwaard gebruiken: hij strijdt om de vreugde van God te beschermen. Om de vreugde van het leven los te maken van angst. De kracht waarmee hij dat doet is granaatkracht. Deze maakt dat je voelt met de gloed in je onderbuik. Dat moed en doorzettingsvermogen jouw vreugde scheppen, door je gloeiende onderbuikgevoel te volgen en te luisteren naar het licht van je ziel.
Granaat ontstaat door metamorfose: diepe gesteentelagen die veranderen onder druk van alles wat erboven en onder is tot iets nieuws: granaten. Granaten zijn gloeiende kooltjes, donker, bijna zwart van buiten, maar vanbinnen samengebalde gloeikracht. Ik slaap al een tijd met granaat in mijn hand en voel hoe het warmte in mij vrij maakt.
Niet alleen onze wereld, maar de hele aarde is in een metamorfose. Overal om je heen word je met veranderingen geconfronteerd. Het oude is niet meer, maar het nieuwe ook nog niet. Wie ben ik, wat is goed om te doen of niet? Zijn dagelijkse vragen. Om je heen vind je talloze antwoorden, maar de jouwe vind je daar niet. Hoe vind je die wel? Veranderen maakte me vroeger angstig; ik ging de innerlijke strijd uit de weg. Tegen beter weten in klampte ik me vast aan mijn oude ideeën, omdat ik daar al mijn intentie en aandacht op had gezet. Onder zeer hoge druk moest ik later nieuwe keuzes maken, mijn obsessies loslaten en achter mezelf gaan staan. Ik ging ervaren en inzien dat vernieuwing meer vreugde opleverde. Ik veranderde en vond mijn antwoord: doe dat wat innerlijke vreugde brengt. Stem telkens af op je eigen lied. Leven en liefde vormen een paar – en angst en dood ook. Angst doodt de vreugde. Maar voor vreugde vlucht de angst. Een helder hoofd, een open hart en een warm gloeiende onderbuik zijn een goed kompas voor geluk. Stuur: sla een andere weg in, keer om en hou innerlijk minimaal 1,5 meter afstand van angst.
De aarde zelf transformeert zich nu. Zij is onze voedende Moeder en draagt al het leven. Zij is het die voor verandering kiest, voor meer vreugde en liefde, voor een schonere samenleving, een verbonden samenleving. En ons menselijk bewustzijn transformeert met haar mee. Als je je door haar gedragen voelt en gekoesterd, kan het gaan gloeien in je onderbuik van granaatkracht. Dit geldt voor ons allemaal: granaat brengt sociale verbondenheid, vernieuwing en vertrouwen in het licht. Het nodigt je uit je kern te leven en mee te zingen in het grote liefdeslied van het leven. Granaat maakt vurig. Het is een steen die kracht losmaakt. Kan je je kracht in goede banen leiden? Zo nee, leer dat dan eerst!
About Author
