Van Gerda de Bruijn verscheen in 1985 het boek: “Vrijen met een man, kan dat dan?” En kan het? Volgens mij wel. Natuurlijk zijn mannen, net als vrouwen, spirituele en sexuele wezens. Alleen vaak staat er iets in tussen hen en een spirituele sexualiteit. Net als bij vrouwen. Wat zijn voor mannen dan die obstakels:
1. het idee dat je te kort komt, behoeftig bent, en dat de ander je daarbij moet helpen. Eigenlijk zou je dat een ‘vals bewustzijn’ kunnen noemen. Een ego-bewustzijn. In de jaren negentig van de vorige eeuw had de overheid een campagne tegen ongewenste intimiteiten. In een van de spotjes zegt een man iets waarin dit idee duidelijk naar voren komt: “je laat me toch niet met een stijve naar huis gaan …”
2. angst. Niet alleen de angst dat je tekortkomt. Maar ook dat je te kort schiet. In wezen is dat een en dezelfde angst. ‘Waar liggen mannen wakker van’, als het gaat om seksualiteit en vrijen. Dat heb ik ooit voor de Libelle uitgezocht. Als ze jong zijn: ziet ‘hij’ er niet raar uit, krom, te klein, te groot. Kom ik niet te snel klaar. En als ze ouder zijn: ben ik nog wel potent genoeg, is;’ hij’ nog wel stijf genoeg, etc., Zoals een man het verwoordde: “als man moet je ‘m altijd maar klaar hebben”.
3. machtsstrijd. Als man kun je het idee hebben dat je partner veel minder vaak zin heeft dan jij. En dat zij dus altijd kan bepalen of “het” gebeurt of niet. Dat kan een gevoel van machteloosheid en afhankelijkheid geven. Eén van de mannen had als oplossing bedacht om “kruis of munt” te gooien, omdat dan niet altijd dezelfde persoon kon kiezen. Maar zijn partner zag er niets in.
4. Sommige mannen hebben de neiging hun arbeidsethos mee te nemen de slaapkamer in. Zij leggen dan een (te) groot accent op hun eigen of haar orgasme(s). Een vrouw verzuchtte: ik hoop niet dat mijn man erachter komt dat er meervoudige orgasmes bestaan, want dan zal ik er ook aan moeten geloven. Of er wordt gewerkt met erg vaste scenario’s. Ik ken een film waarin dit mooi geïllustreerd wordt. Twee vrouwen kennen een man. Zij horen hem en een andere vrouw, terwijl zij stiekem iets willen stelen. En ze weten precies hoeveel tijd ze nog hebben. De een zegt tegen de ander. “Hij is al bij ‘oh my God’.”
En wat de oplossingen?
1. Je bent niet meer behoeftig als het bij jou van binnen gaat stromen. Roemi verwoordt dit prachtig: “You are quaffing drink from a hundred fountains: whenever any of these hundred yields less, your pleasure is diminished. But when the sublime fountain gushes from within you, no longer need you steal from the other fountains.”
Tolle zegt: geef de ander wat je denkt dat je zelf te kort komt. Vraag je eerder af wat je kunt geven. En in het gebed van Franciscus lezen we ook dat wie geeft ontvangt.
2. Omarm je angst. Misschien heb je wel een kleine of een grote. Misschien draag je links of rechts. Misschien heb je wel niet altijd een erectie. Misschien nu wel niet. So what. So be it. Je bent niet je lichaam. We zijn niet onderworpen aan ons lichaam, ‘we belichamen het’, ‘het is er’, we verhouden ons ertoe. “Broeder Ezel’ noemde Franciscus het. Op dezelfde manier kunnen we ons verhouden tot onze gedachten, emoties, scenario’s, etc. Liefde en angst zijn complementair. Aanvaard de situatie nu, en vraag je af wat je kunt geven. Je angst verdwijnt. En ook de machtsstrijd.
3. Er hoeft niet hard voor gewerkt te worden. Alles is er al. Streef niet naar prestaties. Voorkom in elk geval ‘gymnastiek’, ‘turnen’.
4. Een ontmoeting zonder scripts, scenario’s en met alle tijd. De Pointer Sisters zongen: “I need a lover with a slow hand’. Wat nodig is: Slow sex, a slow mind. Neem het ook niet zo bloedserieus. Humor en lachen zijn enorm belangrijk en fijn. Ook dat vormt een ontlading.
Wil je een spirituele sexuele relatie, zorg voor een spirituele relatie. Met je partner, met jezelf, met het leven.
lingerie, een beer,
in dat grote bed van ons
vind je het terug.
een losgeknoopt schort
-er kwam een ander idee-
ligt nog op ons bed.
About Author
Mooi Vincent, dat je dit onder werp aankaart. Ik, als vrouw, heb me nooit bedacht hoe onzeker je je als man kunt voelen….