Mijn onrechtvaardigheidsgevoel, door berichtgevingen en de beïnvloeding van de (social) media zet me aan tot het schrijven van dit pleidooi.
Iedereen kan tegenwoordig een plek vinden om meningen te publiceren. Ik mis te vaak objectieve, onafhankelijke berichtgeving, gebaseerd op feitenonderzoek en analyse. Maar vooral mis ik, het belichten van de berichten vanuit verschillende invalshoeken.
Een pleidooi voor objectiviteit
Ik pleit voor objectiviteit en het stoppen met het opblazen van gebeurtenissen. Hoewel dat voor mij nu ook niet meevalt.
Het onrechtvaardigheidsgevoel hierover speelt al langer, maar nam toe door de hetze tegen Marco Borsato. Het onacceptabele gedrag van de journalist John v.d. Heuvel versterkte dit. Dat de media hem steeds weer een stoel/podium geeft maakte mijn onrechtvaardigheidsgevoel compleet.
De aanklager, die zich als redder voordoet
Na de uitzending van ‘boos’ over grensoverschrijdend gedrag kreeg v.d Heuvel, samen met Mick van Wely wederom een podium……
John van den Heuvel (journalist) laat zich weer uit over Marco Borsato. V.d. Heuvel doet zich ineens voor een soort vriend te zijn van Marco. Hij geeft aan Marco een tweede kans te willen geven als hij is veroordeeld voor misbruik van een kind. De lezers reageren op de inhoud. Niet op de actie v.d. Heuvel. En dat is net wat hij wil. Wederom zit er een beschuldiging richting Marco in.
Wat is zijn motief, zijn doel? Wil hij aandacht trekken, wil hij een andere houding neerzetten voor het geval Marco niet veroordeeld wordt? Er is namelijk ondanks zijn oproep geen enkele klacht gekomen vanuit The Voice richting Marco!
V.d. Heuvel lijkt een romantische visie te hebben op beschuldigingen, veroordelingen, kruisigingen en strijd (fascistische neigingen).
Eerst is er sprake van kruisiging, daarna is er sprake van vergeving. Denkt v.d. Heuvel eerst boven Jezus te staan en daarna dat hij Jezus is?
Hij gedraagt zich als aanklager, terwijl er niet eens een aanklacht was. Later heeft één jonge vrouw door bemiddeling van hem, een aanklacht ingediend.
De pot verwijt de ketel
V.d. Heuvel kreeg samen met Mick van Wely (journalist) weer een podium op tv en beide schoffeerde Marco. Na de uitzending blijkt Mick van Wely op non-actief te worden gesteld vanwege grensoverschrijdend gedrag. Hij geeft toe schuldig te zijn.
Het lijkt wel een Hetze tegen Marco, de beschuldigingen gaan maar door. Ze krijgen een stoel bij de media, tv, radio, dj’s, etc. Iedereen gaat mee in de laster campagne, d.m.v. vervolging, boycot, etc. Héél jammer.
Chapeau voor de enkele uitzonderingen zoals Giel Beelen (dj), Evert Santegoeds (journalist) en Albert Verlinde (presentator, politicus).
Bescherming van de individuele persoon
Veroordeeld worden voordat de zaak is voor geweest bij een rechter. Nederland is een rechtsstaat. De rechtelijke macht is ook belast met individuele rechtsbescherming.
In hoeverre is de rechtsprekende macht in deze tijd (mediamacht) nog onafhankelijk, maar bovenal nog in staat om het individu te beschermen?
Doelbewuste verandering
Dit verdient aandacht, net als dat grensoverschrijdend gedrag aandacht verdient in deze tijd. Tijd voor veranderingen. Soms ontstaat verandering door min of meer ‘toevallige’ interacties van allerlei maatschappelijke processen. De tijd lijkt nu te vragen om doelbewuste veranderingen.
Verder wil ik ervoor pleiten dat naast straffen voor seksueel grensoverschrijdend gedrag, er ook straffen moeten komen voor valse beschuldigingen.
Het is wenselijk dat de rechterlijke macht, de journalisten en opleidingen in journalistiek, reflecteren op de effecten van hun handelen.
In feite vind ik het van algemeen belang dat ieder mens, ieder kind, dit leert. Zowel thuis, als op school. Het zou een hoop leed besparen wanneer mensen nadenken over de psychologische en emotionele effecten van hun handelen.
Valse beschuldigingen gedaan door zowel mannen als vrouwen is voor slachtoffers traumatiserend. Daarnaast is het erg slecht voor vrouwen die een oprechte aanklacht doen waarbij het bewijzen vaak lastig is. Valse beschuldigingen werken in dit geval zeer negatief.
En nu maar hopen dat de media mijn stukje ook een podium wil geven. Wordt het, het voorblad of een hoekje achterin de krant?
Iekje Heutinck heeft jarenlang gewerkt als intaker in de psychiatrie en verslavingszorg, kliniek Lievegoed, in de bemoeizorg en Arta. Haar vuur, levenservaring en professionele identiteit geven haar een scherpe blik op de samenleving, sociale cohesie en leiden tot een onvermoeibare en passionele strijdvaardigheid omtrent ethische en morele kwesties.
About Author
