Het helende verhaal van Annigje Opdevelde brengt een hartversterkertje bij de gratie van hartverzakkertjes. Het boek demonstreert de helende kracht van verhalen en stelt vragen bij persoonlijke gebeurtenissen. Wat is de zin van de dingen die we meemaken? Hoe kunnen ze ons nader tot elkaar brengen?
Tijdens mijn studie heb ik me bezig gehouden met narrativiteit en de helende kracht van verhalen binnen beeldende therapie en in het werken met dromen. De emoties die we tegenkomen op deze levensreis, de verlangens, de vreugdes en de verscheurende pijnen, de hartstochten en de wonderlijke inzichten mogen we collectief en ook op persoonlijk vlak verwerven en incasseren. Elk verhaal heeft een boodschap en elke laag bevat een cadeau voor onszelf en iemand anders. Een levenskunst is het, om al deze verborgen schatten uit te diepen, te onderzoeken en op waarde te schatten.
Levenskunst
Ik heb geleerd mijn eigen verhalen te onderzoeken – en bij te stellen en vind het heerlijk om in Wouter een coauteur te ontmoeten, in de breedste zin van het woord.
Wouter ter Braake voegt daad bij het woord met zijn verhaal Annigje Opdevelde. Al verhalende demonstreert hij de helende kracht van het verhaal. Niet alleen heelt hij Annigje, maar stukje bij beetje vertelt hij over zijn voorgeschiedenis.
Het leven van een leven, het verhaal van één leven, demonstreert de ontwikkeling van de verschillende levens, als het ware in één ademhaling. De mythologische rode draad die door de verhalen heen geweven is; liefde, familie, kinderen, werk, vrienden en vijanden. De keuzes die we maken en de omstandigheden die ons beïnvloeden en scheiden van onze geliefden. De steun die we zoeken in middelen en de machteloosheid waaraan we ten prooi kunnen vallen. De ontwikkelingen die we individueel gaan en tegelijkertijd tezamen.
Wederom wordt met dit verhaal bewezen dat aandacht, een luisterend oor en een vertrouwde basis een levensverhaal kunnen betoveren, breuken kunnen lijmen en oude pijnen transformeren.
Annigje
Wouter weet je mee te nemen in het verhaal. Wanneer Annigje begint te vertellen wil ik het boek niet meer wegleggen. In eerste instantie komt Annigje hard en stug over. Maar Eelco, een jonge psycholoog, weet haar vertrouwen te winnen en haar verhaal op te schrijven. Hij prikt door haar alcoholgebruik heen en ziet de vrouw die achter haar karakter schuilgaat. De tijd heeft haar niet gespaard en de gebeurtenissen uit het verleden, oorlog, verlies en schande, hebben hun sporen nagelaten. Maar Annigje blijkt krachtig, liefdevol en vergevingsgezind.
Ook de hoofdpersoon Eelco blijft niet zonder ontwikkeling. De verhalen die Annigje hem vertelt roeren zijn hart, maar hij ervaart ook de hevigheid van het ophalen van herinneringen die lang begraven bleven. Hij overpeinst de situatie:
“Moet ik hier wel mee doorgaan, ze raakt zo van streek. Deze levenspijn is zo heftig. Maar het moet er toch een keer uit? Het lucht haar op. Ja toch? Maar ben ik wel de aangewezen persoon om haar te stimuleren? Nou, wie anders? Ze heeft niemand anders waar ze deze verhalen in vertrouwen aan kwijt kan.”
- Fragment uit het boek Annigje Opdevelde
Een slotakkoord
Het boek eindigt met een prachtige Nahuatl-zegening. Een bevrijdende tekst afkomstig van de afstammelingen van de Azteken.
Wouter ter Braake, Annigje Opdevelde. De helende kracht van verhalen. €19,95. Uitgeverij van Warven.
Wat een prachtige invoelende recensie, Ineke. En zo mooi geplaatst in de diepere betekenis van ‘het verhalen’, waarbij het gaat om de menselijke leerweg te ontdekken achter feiten en gebeurtenissen.
Dank je wel. Jouw recensie verrijkt me.
Ineke —> Ienke